Wedergeboorte van de Godin

Vervolg op het vorige blog ‘Waar komt de blokkade op expressie vandaan?’

Het vorige blog gaf antwoord op de vragen:
“waarom waren vrouwen verbonden met de framedrum?” en “waarom weten we hier niets over?”.

De opkomst van het Christendom en het daaruit voorkomende verbod op heidense gebruiken, nieuwe denkmodellen, onze huidige kalender en de verstedelijking zorgden voor grote veranderingen. I.p.v. een cyclisch wiel werd het leven een eng pad, met een veroordeling van God op het einde. Door deze nieuwe manier van leven verdween (door de meerderheid) de herinnering aan een cyclisch leven, in verbinding met de natuur en de framedrum als middel.

Gelukkig keert de interesse in de cyclus van het leven terug!

Dood en wedergeboorte

Ik heb een bijzondere band met een jongen, die ik begeleid in zijn ontwikkeling. Hij heeft een ontwikkelingsachterstand en een fascinatie voor de kruisiging en wedergeboorte van Jezus (terwijl zijn ouders ongelovig zijn). Hij wil dit steeds opnieuw in een rollenspel met mij uitspelen. En ook al zijn andere stripfiguren en knuffels gaan dood en staan op uit hun dood.

Wat heeft dit met de framedrum te maken? Vraag jij je waarschijnlijk af. Er kwam een punt dat ik het antwoord zag op mijn vraag “waarom gebeurt het in mijn leven dat dit (uitspelen van dood en wedergeboorte) steeds opnieuw herhaald wordt ?” Dit is toch bijzonder, wat wil Het Leven/God/het Universum mij hiermee duidelijk maken?

De verborgen boodschap
In het boek “En de drummers waren vrouwen” wordt het verhaal van Jezus en zijn wedergeboorte vergeleken met andere mythes en de drie werelden van de Godin: leven, dood en wedergeboorte. Er zijn verschillende Godheden die dankzij de framedrum uit de onderwereld werden teruggeroepen en weer tot leven werden gebracht: Inanna, Osiris, Persephone, Adonis en Dionsysus. “Welke verborgen boodschap zit er in deze mythes over wedergeboorte?” vroeg ik mij af.

Ik zag wel in dat de hele geschiedenis ook de cyclus laat zien van leven, dood en wedergeboorte. De fase waarin de Godinnen cultuur in volle glorie stond zou je als leven kunnen beschouwen, dood is de fase van uitroeiing en vergetelheid, de huidige fase is dan de wedergeboorte. We mogen ons collectief herinneren dat er ook andere tijden geweest zijn en dat de wijsheid in onze cellen bewaard is gebleven.

Boosheid richting het verleden
Toch was de puzzel nog niet compleet voor mij. Ik voelde een boosheid richting het uitroeien van het vrouwelijke. Ik voelde me onbegrepen te midden van de mannelijke maatschappij. Welke informatie had ik dan voor mezelf nog niet duidelijk? Want boosheid kan nooit de bedoeling zijn van de schepping.

Het nut van relativiteit
Een volgend puzzelstukje vond ik in de boekenreeks van Neale Donald Walsch. Hierbij een korte samenvatting van wat daar beschreven staat. God is het absolute. Dat alles eenheid en liefde is en dat alles geschapen wordt waar je maar aan denkt, stelde het Al ontevreden. Wat was geschapen was eigenlijk maar een concept/speculatie. Hij/zij had het verlangen om elk concept om te zetten in een “ervaring”. Want bij afwezigheid van “iets anders” bestaat de ervaring van “Alles dat IS” niet. Om deze reden werd relativiteit geschapen. Dit bood ook de mogelijkheid om te vergeten en te herinneren.

God bedacht het leven als de mogelijkheid om, door ERVARING, te kennen wat je conceptueel al weet. Wanneer je herinnert wie je bent, kun je van daaruit handelen. Je herschept dus steeds opnieuw wie je bent. En alleen DOOR jouw (en ieders anders) schepping heen, ervaart God zichzelf.

Vergeten en herinneren als sleutel
Ik deel deze uitleg over God en relativiteit met je, omdat ik dit inzicht ook mag toepassen op mijn boosheid richting het verleden. Het wil duidelijk maken, dat de ervaring van de waarde pas ontstaat als je het tegenovergestelde ook kent.

Onszelf de waarde van het Goddelijk vrouwelijke herinneren (i.p.v. dat het vanzelfsprekend het enige aanwezige is) kan alleen doordat de vernietiging en machtspelletjes hebben plaatsgevonden. Dit zet het verleden in een ander perspectief. Machteloosheid en boosheid maken plaats voor inzicht van het nut en dat geef lucht en ruimte. Als een gevolg van hun machtspelletjes en de vele levens die dit gekost heeft hebben we de donkere kant van de maan kunnen ervaren.

En misschien was het wel de kracht van de Godin zelf. Elke fase gedurende de cyclus is noodzakelijk om het geheel te vormen en heeft zijn eigen kwaliteiten. De tijd in de donkerte (net als in de baarmoeder) is een tijd om te helen en zichzelf opnieuw geboren te laten worden.

Als we onze label dat het verleden slecht is durven los te laten en de donkerte even waarderen als het licht, komt er kracht vrij. We herinneren ons op die manier de fases van een cyclus. Op die manier staan we het Goddelijke toe om door ons heen te stromen. Met het Goddelijke bedoel ik dus niet die Ene man die allerlei eisen aan je stelt en je aan het einde van je leven beoordeelt. Maar de essentie die aanwezig is in Al wat is. Een God die niet oordeelt. Wetende dat alles een onderdeel is van zichzelf. En een deel afwijzen zou betekenen dat hij/zij zijn/haar eigen scheppende vermogen afwijst.

Ik vond het apart dat het jongetje zichtbaar geniet van de dood van zijn beste vriend (Jezus) en alles weer tot leven laat komen. Maar hij beschikt over een grote gave en wijsheid, om de dood zo te omarmen.

Mijn reis met de Godin
Ook de boeken van Neal Donald Walsch nodigden mij uit mijn overtuigingen die ik over God/het leven had te onderzoeken. Ik voelde meteen de wens om mijn inzichten te delen.

Een idee en het baren van dit idee daar zit nog een fase tussen. Namelijk het dragen van het idee, zodat het kan ontwikkelen. Alles diende op z’n plek te vallen. Intussen heb ik mijn instructor opleiding Dancing For Birth opgepakt, wat over dansen/muziek en het vieren van je levenschenkende kracht gaat. En nu heb ik voor het eerst de woorden om er mijn eigen creatie van te maken en het te baren/publiceren. Dit is slechts het begin. Er valt nog zoveel meer te delen. Bijvoorbeeld de verbinding tussen de vagina en je keel(expressie) in relatie tot deze geschiedenis. En een reisverslag van mijn bezoek aan de Godinnen tempels in Cyprus.

Nu eerst landen van mijn bezoek aan de overblijfselen van de Godinnen tempels in Cyprus. Daarna zie ik je graag tijdens de gratis proefles van Dancing For Birth op 17 mei. We vieren daar onze levenschenkende kracht via dans en muziek. Vrouwen van ALLE leeftijden zijn welkom, zwanger en NIET zwanger.