Auteur: stilteviaklank

Dit is deel 3 van een reeks over de framedrum, het goddelijk vrouwelijke, onze cyclus, het verleden en het heden. Deel 1 belichtte waar de blokkade op expressie bij vrouwen vandaan komt. In dat blog beschreef ik hoe de Godinnen cultuur ten onder ging en plaats maakte voor verering van 1 mannelijke god. Deel 2 ging in op de emotionele reactie die deze inzichten te weeg brachten. Ik heb dit vanuit het perspectief van een cyclus beschreven.

Dit derde deel is een reisverslag van mijn bezoek aan de godinnen tempels in Cyprus, “de Aphrodite route”. Cyprus is naast Kreta het eiland waar de meeste vondsten zijn gevonden die wijzen op de Godinnenverering. Mag mijn reisverslag in jou wakker maken, dat het oké is om te dansen, je sensualiteit te vergroten en jezelf tot expressie te brengen .

Vervolg op het vorige blog ‘Waar komt de blokkade op expressie vandaan?’

Het vorige blog gaf antwoord op de vragen:
“waarom waren vrouwen verbonden met de framedrum?” en “waarom weten we hier niets over?”.

De opkomst van het Christendom en het daaruit voorkomende verbod op heidense gebruiken, nieuwe denkmodellen, onze huidige kalender en de verstedelijking zorgden voor grote veranderingen. I.p.v. een cyclisch wiel werd het leven een eng pad, met een veroordeling van God op het einde.  Door deze nieuwe manier van leven verdween (door de meerderheid) de herinnering aan een cyclisch leven, in verbinding met de natuur en de framedrum als middel.

Gelukkig keert de interesse in de cyclus van het leven terug!

Dood en wedergeboorte

Komende vakantie zal ik in Cyprus de overblijfselen bezoeken van een Godinnen tempel. Deze behoorde tot een cultuur waarin de vrouwen spiritueel leiders waren. Het boek “En de drummers waren vrouwen- een spirituele geschiedenis van het ritme” heeft mijn interesse daarin gewekt.

De schrijfster (Layne Redmond, zelf een drumster) heeft archeologisch onderzoek gedaan en beschrijft in dit boek haar bevinden op o.a. de vragen: “waarom waren vrouwen verbonden met de framedrum?” en “waarom weten we hier niets over?”.

In dit blog deel ik haar antwoorden op deze vragen, maar dan samengevat. Voor diepgang en prachtige illustraties raad ik je aan het boek zelf te lezen. Wat er gebeurt is in de verre geschiedenis, heeft voor mij voelbaar diepe sporen achter gelaten. En blokkades in expressie zie ik volop om me heen, of het nu om dans gaat, spreken, zingen of muziek maken.

Geboorte als metafoor
Met z’n allen “geven we continue geboorte”, niet per se aan een kind. Alles wat jij doet, zegt en zelfs denkt heeft consequenties. Het leidt elk moment tot een Nieuw Nu dat jij hebt geschapen binnen jouw realiteit. 

Denk ook eens aan project. Het eindresultaat is er niet opeens gekomen. Het begon met een zaadje in jou, je hebt het bij je gedragen. Om het resultaat geboren te laten worden heb je een proces afgelegd. Je hebt hiervoor dingen “wel” gedaan en dingen “gelaten” dat kunnen handelingen of acties zijn geweest, maar denk ook aan je plek innemen.

Bewust scheppen en eerlijke communicatie

Vorig jaar tijdens mijn menstruatie zag en voelde ik een visioen. Hoe geweldig zou het zijn als er een plek is om de wijsheid van je lichaam te volgen en verzorgd te worden tijdens (een gedeelte van) je menstruatie?

Ik logeerde bij een vriendin toen ik in de vroege ochtend wakker werd van de stekende pijn in mijn buik. Mijn bloeding zat eraan te komen. Ik zat zo lang op het toilet dat ze kwam vragen hoe het ging. Dat kwam goed uit want ik kon wel wat hulp en support gebruiken. Ik had diarree en had een emmer nodig om tegelijkertijd over te geven.

Ik was diep ontroerd. Ze blijf er voor mij zijn, ondanks mijn stank. Dit was voor het eerst dat ik me niet alleen en onbegrepen voelde tijdens mijn menstruatiepijn. Ik weet van ellende vaak niet waar ik het zoeken moet, mijn energie schiet dan elke kant op. Alhoewel ik zelf toch voldoende technieken ken, voelde ik me te verloren om mij deze te herinneren. Dankzij haar begeleiding kon ik gecenterd blijven en diep in -en uit ademen. Op deze momenten was de pijn bijna weg.

Op dat moment kwam een diepe herinnering boven dat vrouwen in vroegere tijden te samen waren tijdens de menstruatie. Dat je als vrouw dan niet hoefde te werken, dat je tijd kreeg om naar binnen te keren. Het zou toch geweldig zijn als ook in onze tijd er een plek zou zijn waar je verzorgd zou worden. Waar je herinnert wordt aan de kracht van je maanstonden, je levenscheppende kracht en de verbinding met Moeder Aarde en het Universum. Er zijn wel vrouwencirkels, zoals de Rode Tent. Maar ik bedoel specifiek om te verblijven tijdens je menstruatie.