Komende vakantie zal ik in Cyprus de overblijfselen bezoeken van een Godinnen tempel. Deze behoorde tot een cultuur waarin de vrouwen spiritueel leiders waren. Het boek “En de drummers waren vrouwen- een spirituele geschiedenis van het ritme” heeft mijn interesse daarin gewekt.
De schrijfster (Layne Redmond, zelf een drumster) heeft archeologisch onderzoek gedaan en beschrijft in dit boek haar bevinden op o.a. de vragen: “waarom waren vrouwen verbonden met de framedrum?” en “waarom weten we hier niets over?”.
In dit blog deel ik haar antwoorden op deze vragen, maar dan samengevat. Voor diepgang en prachtige illustraties raad ik je aan het boek zelf te lezen. Wat er gebeurt is in de verre geschiedenis, heeft voor mij voelbaar diepe sporen achter gelaten. En blokkades in expressie zie ik volop om me heen, of het nu om dans gaat, spreken, zingen of muziek maken.

De vele vondsten in de vorm van (grot)muurschilderingen, potten, sieraden, beelden, schalen, voorwerpen in graven, stempels, hiërogliefen en (later) geschriften vertellen een verhaal over de manier waarop er naar de vrouw werd gekeken. Haar onderzoek gaat terug tot 40.000 jaar v. Chr. tot aan de moderne tijd.
Onze levengevende kracht werd vereerd. De mensen waren zich sterk bewust van de voortdurende cyclus van de seizoenen, van leven, dood en wedergeboorte. Het leven werd gezien als een cyclus. Initiatieriten gaven het individu een plaats in deze cyclus, in de natuur en in de kosmos.
Waarom waren vrouwen verbonden met de framedrum?
Tijdens deze initiatieriten werd er door vrouwen gedrumd, gedanst en gezongen om in verbinding te zijn met het Goddelijk (vrouwelijke). Seksualiteit werd als heilig gezien. De slagen van de drum staan symbool voor de hartslag van de aarde. Het wakkert je verbinding met de Aarde en de goddelijke scheppende kracht aan.
Omdat vrouwen gezien werden als de reflectie van de oeroude wijsheid “dat het leven uit ritme bestaat” en “dat zij leven kan schenken” bespeelden zij de drum.

Waarom zijn we
vergeten dat vrouwen zo’n belangrijke taak hadden met haar framedrum?
Bij drummen denken we veelal aan een drumstel en bespeeld door mannen. Vrouwen
die drummen hebben lef en muziek maken in het algemeen is in onze cultuur al
spannend. Dit was dus blijkbaar vroeger anders. Wat is daar gebeurd?
Tijden begonnen te veranderen met de komst van de Romeinen en het Christendom. Hierin spelen meerdere factoren samen. In dit blog zal ik deze punten alleen kort aanstippen, bij interesse adviseer ik om het boek zelf te lezen.
De kracht van de slagen van de drum die voorheen werden ingezet als Godinnen verering werd ontdekt als een krachtig middel voor militaire doeleinden. Mannen gingen zich verzetten tegen hun mindere positie t.o.v. de vrouw. Zij drongen hun (patriarchale) zienswijze met geweld op. Geleidelijk werden de symbolen van de godinnen gedemoniseerd en kregen ze duivelse betekenissen.
Ondertussen veranderde de denkmodellen, de ratio en wetenschap werden steeds belangrijker gevonden. Het Christendom groeide in het aantal aanhangers omdat het beter in staat was om met logica de nieuwe vragen over de wereld te beantwoorden.
Kerk, politiek en de militaire kracht droegen ieder hun stenen bij aan het uitroeien van het vereren van het vrouwelijk goddelijke. Haar verering vormde een bedreiging voor hun eigen machtspositie. Er mocht slechts 1 god vereerd worden en dat was een mannelijke god. Het gebruik van muziek werd tijdens kerkelijke diensten verboden (vandaar het a cappella zingen van de psalmen) en het bespelen van de framedrum zelfs ook buiten de dienst.
Natuurlijk kwamen vrouwen in opstand dat hun gebruiken van dans, muziek, zang en heilige seksualiteit verboden werden. De kerk reageerde op dit verzet met nog meer beschadiging van de vrouwelijke status. Tot zelfs een verbod van vrouwen om in het openbaar te spreken. En we kennen allemaal de brandstapel voor ketters.

Tegelijkertijd ontstond er verstedelijking. Het nut om verbonden te zijn met de natuur werd steeds minder noodzakelijk. Eerbied voor de levenschenkende kracht van de natuur maakte plaats voor de wens de natuur te willen beheersen.
De verandering in de manier van tijd weergeven heeft ook een rol gespeeld in de verandering van de maatschappij. Voorheen wist men aan de hand van de menstruatie cyclus of de maancyclus dat er een maand voorbij was. Later werden door machthebbers andere manieren van tijd bijhouden bedacht, zoals 2500 v. Chr een kalender om de belastinginning te regelen en onze huidige kalender sinds de tijd van de Romeinen.
Conclusie antwoorden op de vragen
De opkomst van het Christendom en het daaruit voorkomende verbod op heidense gebruiken, nieuwe denkmodellen, onze huidige kalender en de verstedelijking zorgden voor grote veranderingen. I.p.v. een cyclisch wiel werd het leven een eng pad, met een veroordeling van God op het einde. Door deze nieuwe manier van leven verdween (door de meerderheid) de herinnering aan een cyclisch leven, in verbinding met de natuur en de framedrum als middel.
Het antwoord op de titel “Waar komt de blokkade op expressie bij vrouwen (en mannen) vandaan?” heb je tussen de regels door kunnen lezen. Tienduizenden jaren hebben vrouwen gedanst, gezongen en de framedrum gespeeld om zich te verbinden met hun Goddelijkheid. Zo’n 5000 jaar geleden werd dit uitgebannen omdat de heilige kracht ervan een te grote bedreiging was. En nog steeds is voor de religies die gebaseerd zijn op 1 mannelijke God, die mensen veroordeelt die zich niet houden aan de heilige geschriften. Ondanks onze huidige vrijheid van meningsuiting en emancipatie zijn de wonden in vrouwen (en mannen) nog aanwezig.
Gelukkig beginnen we (mannen en vrouwen) ons het heilig vrouwelijke weer te herinneren en dit te delen.
Mijn reis met de Godin
Nu 7 maanden geleden startte ik met het lezen van “En de drummers waren vrouwen” en kocht ik naast mijn gongdrum ook een framedrum of eigenlijk een daff (een framedrum met ringetjes aan de achterkant). Dit boek kwam op het juiste moment om antwoorden te geven op levensvragen die ik had. En nieuwe vragen kwamen op.
Het vervolg blog zal ingaan op wat we met de inzichten over het verleden in het heden en de toekomst kunnen doen. Dat zal ik vanuit mijn eigen perspectief en leven beschrijven.
Nu eerst naar de overblijfselen van de Godinnen tempels in Cyprus. Bij terugkomst zie ik je graag tijdens de gratis proefles van Dancing For Birth op 17 mei 2019. We vieren daar onze levenschenkende kracht via dans en muziek. Vrouwen van ALLE leeftijden zijn welkom, zwanger en NIET zwanger.
Lees ook het vervolg blog “De wedergeboorte van de Godin”
De samenvatting die ik hierboven beschreven heb, heeft mij zelf flink geraakt. In welke zin en hoe ik hiermee om gegaan ben lees je in het vervolg blog.

Warme groet,
Ernestine van de Pol
life-coach
Prachtig geschreven. Je raakt me. Veel herontdekkingsplezier op cyprus
LikeLike