God op de schop

Als ViaKlank schijn ik licht op wat er gezien en gehoord wil worden. Delen waar we liever niet naar willen kijken, omdat het dan misschien ongemakkelijk wordt. Het is mijn doel dat de verbinding met de Bron weer gevoeld wordt. Dat het besef groeit dat we allemaal één en verbonden zijn.

De Bron is het Leven zelf, ook wel God genoemd. Ik ben door mijn ouders opgevoed met een bepaalde afkeer tegen God. De toelichting hierbij was o.a. “de meeste oorlogen hebben hun grondslag in meningsverschillen over God”, zonder het geloof zijn we beter af.

God is inmiddels geen aantrekkelijk woord meer in deze tijd. Kerken lopen leeg. Toch ben ik op ontdekkingstocht gegaan naar God. Mijn ouders hebben gelijk dat veel geweld in verband staat met het geloof. Maar Ik kwam erachter dat het “ons beeld OVER” God is (religie), dat ons in moeilijkheden gebracht heeft. Niet God zelf. We kunnen nu wel weg lopen van God, maar het geloof in God voor duizenden jaren, heeft zijn sporen na gelaten.

Ik vind het interessant om te zien, hoe het (voormalige) geloof nog steeds het fundament vormt van hoe onze huidige beschaving is opgebouwd. De materie die ik hier deel zal voor veel mensen stevige koek zijn, het is niet iets om vluchtig doorheen te lezen. Ik hoop je tot denken aangezet te hebben of tot het stellen van je eigen vragen. Zodat we bewust onze koers kunnen zetten in het scheppen van een nieuwe wereld Na Corona. 

Stel je wilt met de auto navigeren van A naar B en je rijdt in de richting van C, dan kom je niet op bestemming aan. Stel dat de wereldbestemming B inhoudt; een wereld vol liefde en harmonie en respect voor alles wat leeft. Volgens mij zijn we dan bij C uitgekomen. De meeste van onze acties hebben niet gewerkt om het doel B te bereiken. Corona geeft ons de kans om een andere richting uit te gaan. Laten we dan eerst de kaart bekijken met de routes.

Lees verder “God op de schop”

One day- there will be no war

De tranen stroomden over mijn wangen. Ik wilde graag meezingen, maar de brok in mijn keel liet maar een paar klanken toe.

Koolalum is een sociaal muzikaal initiatief. Hij brengt massa’s mensen vanuit verschillende culturen bijeen om samen te zingen. Het lied “One day” wordt 3 talig gezongen door joodse mensen, moslims en christenen.

Beluister en voel de vibe zelf .

Het raakt het diepste verlangen naar Vrede

“All my life I´ve been waiting for
I´ve been praying for
For the people to say
That we don´t wanna fight no more
They´ll be no more wars
And our children will play
One day…”

Die ene dag in de toekomst begint bij onze gedachten, intenties en daden van vandaag.

Lees verder “One day- there will be no war”

Gevangen in je lichaam en in de strijd

Eer je leven, morgen kan alles anders zijn! Joske weet daar alles van.

“Ik ben een jaar geleden met Ernestine in contact gekomen. Dit omdat ik 6 jaar na mijn herseninfarct nog steeds aan het worstelen was met mijn nieuwe ik!”

Welk beeld heb jij over jezelf? Vaak identificeren we ons met het beroep dat we uitvoeren, de hobby’s die we uitvoeren en alledaagse activiteiten die ons leven vullen. Ik gebruik expres het woord uitvoeren, omdat het iets is dat we DOEN. Soms is het omdat we het zelf leuk vinden om te doen. Andere activiteiten voeren we uit omdat we denken dat andere mensen dit van ons verwachten, of omdat het een bepaald aanzien geeft.

Maar wat nu als je “de normaalste dingen” vanaf morgen niet meer kunt doen? Stel je voor dat je aan 1 kant verlamd bent, dat je niet meer kunt lopen, praten lastig is en concentreren en luisteren veel moeite kost. Gedeeltelijk herstel is met revalidatie mogelijk, maar niets zal meer hetzelfde zijn als de dag voor het herseninfarct.

Waarschijnlijk is het een ver van je bed show, maar dit te lezen kan wel duidelijkheid geven over je eigen leven, juist vanwege de uitvergroting!

Lees verder “Gevangen in je lichaam en in de strijd”