Menstruatie herberg

Vorig jaar tijdens mijn menstruatie zag en voelde ik een visioen. Hoe geweldig zou het zijn als er een plek is om de wijsheid van je lichaam te volgen en verzorgd te worden tijdens (een gedeelte van) je menstruatie?

Ik logeerde bij een vriendin toen ik in de vroege ochtend wakker werd van de stekende pijn in mijn buik. Mijn bloeding zat eraan te komen. Ik zat zo lang op het toilet dat ze kwam vragen hoe het ging. Dat kwam goed uit want ik kon wel wat hulp en support gebruiken. Ik had diarree en had een emmer nodig om tegelijkertijd over te geven.

Ik was diep ontroerd. Ze blijf er voor mij zijn, ondanks mijn stank. Dit was voor het eerst dat ik me niet alleen en onbegrepen voelde tijdens mijn menstruatiepijn. Ik weet van ellende vaak niet waar ik het zoeken moet, mijn energie schiet dan elke kant op. Alhoewel ik zelf toch voldoende technieken ken, voelde ik me te verloren om mij deze te herinneren. Dankzij haar begeleiding kon ik gecenterd blijven en diep in -en uit ademen. Op deze momenten was de pijn bijna weg.

Op dat moment kwam een diepe herinnering boven dat vrouwen in vroegere tijden te samen waren tijdens de menstruatie. Dat je als vrouw dan niet hoefde te werken, dat je tijd kreeg om naar binnen te keren. Het zou toch geweldig zijn als ook in onze tijd er een plek zou zijn waar je verzorgd zou worden. Waar je herinnert wordt aan de kracht van je maanstonden, je levenscheppende kracht en de verbinding met Moeder Aarde en het Universum. Er zijn wel vrouwencirkels, zoals de Rode Tent. Maar ik bedoel specifiek om te verblijven tijdens je menstruatie.

Ik zie een herberg voor me, waar je kunt overnachten en er voor je gekookt wordt. Waar je kopjes kruidenthee en een warme kruik aangeboden krijgt. Deze herberg biedt jou ruimte om je te openen. Te openen, zodat jouw innerlijke stem voor jouw hoorbaar is. Het is een veilige plek, zodat je steeds dieper in contact met jezelf durft. Je voelt je zo veilig dat je expressie durft te geven aan de signalen die je lichaam jou geeft.

Daar is een grote ruimte waar je kunt bewegen zoals je wilt en waar je ongegeneerd geluid mag maken. Tijdens de doorbraak van mijn menstruatie heb ik behoefte aan oergeluiden en kreunen en komt er vanuit mijn binnenste een drang tot beweging. Dat kunnen grote bewegingen zijn of ik sta te schudden zodat de spanning los getrild wordt. Met mijn handen kan ik die spanning afstrijken of ik gebruik daar muziekinstrumenten voor.

Ik heb zelf nog geen kind gebaard, maar volgens mij heb ik dezelfde behoeften als de wilde vrouw tijdens een bevalling.

In die herberg zijn muziekinstrumenten volop aanwezig. Wie zich wil verbinden met de hartslag van de aarde kan drummen. Wie spanning wil afvoeren kan ratels pakken of de oceandrum gebruiken om stroming opgang te brengen.

Hoe fijn is het als daar vrouwen zijn voor de “holding space” en de menstruerende vrouwen ondersteunen in hun proces en te voorzien in waar ze behoefte in hebben. Zelfs wanneer je het fijn vindt dat een andere vrouw je support als op de wc verrekt van de pijn, dan is het hokje groot genoeg. Je hoeft niet meer alleen te zijn. De temperatuur op de wc is aangenaam en in te stellen naar jouw wensen.

Vlakbij de wc’s zijn de douches, waar je een heerlijke warme douche kunt nemen of in een warm bad kunt stappen. Wie vaginaal wil stomen kan op een speciale stoel gaan zitten.

Misschien heb jij niet zo’n last van pijn, dan ben je nog steeds welkom. Tijdens elke menstruatie wordt je lichaam gereinigd. Tijdens je verblijf heb je de mogelijkheid hier je bewust van te zijn en het te eren/danken. Jouw lichaam is enorm intelligent en heeft een geheugen. De informatie van elke ervaring die je hebt opgedaan in je afgelopen cyclus is opgeslagen in je cellen en in je bloed. Je baarmoeder wordt maar al te vaak gebruikt als een verzamelplaats van deze informatie. Je mag nu loslaten wat je niet meer dient en het meegeven aan de bloedstroom naar buiten. Denk aan je verdriet, je boosheid van bijvoorbeeld de momenten dat je niet naar je intuïtie hebt geluisterd.

Deze herberg draagt eraan bij dat jouw perceptie over je menstruatie getransformeerd wordt van schaamtevol en vervelend naar liefde voor je bloed en het proces. We waarderen de baarmoeder weer waarvoor het bedoeld is, leven geven. Aan de eicel wordt niet maandelijks leven gegeven, maar er wordt wel leven gegeven via creativiteit.

Op een gegeven moment heb ik de grootste spanning af kunnen voeren. Ik beland dan in een andere fase met andere verlangens en behoeften. Ik kan bijvoorbeeld naar een andere ruimte met het thema koestering. Daar staat een schommelstoel om te wiegen of een bank/bed om in slaap te vallen na alle inspanning. Overal in de herberg zijn zachte dekens en kussens.

De herberg heeft een prachtige tuin met oude bomen waar je tegenaan kunt staan of zitten om te gronden. De tuin heeft een mooie omheining waardoor we privacy hebben. Wie liever direct bloedt op Moeder Aarde heeft daar ruimte voor.

Je verbinding met Moeder Aarde kun je in deze dagen eren door te zingen, te dansen, te mediteren, je eigen altaar te maken of op een andere manier de creativiteit die door je heen wil stromen tot uiting te brengen. Denk aan een atelier waar je kunt schilderen, kleien etc.

Vorige week heb de mini serie “The Red Tent” gezien op Netflix. In beelden te zien wat ik net beschreven heb (naar de mogelijkheden die ze in die tijd en omstandigheden hadden) gaf me een warm gevoel. Ik voelde de kracht van de vrouwen en voelde deze kracht ook in mezelf. In één scène zegt de vroedvrouw tegen een vrouw die bevalt (zonder de aanwezigheid van andere vrouwen) “ooit was er een tijd dat wij vrouwen elkaar steunden tijdens de bevalling en met elkaar zongen”. Kun je voelen dat deze vrouwen toch hier aanwezig zijn voor jou?

Tijdens mijn recentste doorbraak van mijn menstruatie heb ik mij niet meer ingehouden. Ik heb alles laten horen wat er uit mij wilde komen en ik had voldoende open ruimte in huis om te bewegen zoals ik wilde. Ik dacht terug aan het visioen van 1 jaar geleden en maakte het besluit dat ik het delen zou. Alle spanning was opslag uit mijn lichaam verdwenen. Dat is een wonder! Dit kan anders uren duren! Ik ging douchen en op bed liggen rusten. Ik dacht terug aan de scène en herinnerde mij dat de kracht van de vrouwenlijn ook voor mij aanwezig is.

Deze herberg op poten zetten is niet direct mijn droom. Wat wel binnen mijn mogelijkheid ligt is dit visioen te verwoorden en dit te delen. We mogen ons de rituelen, gebruiken en wijsheden herinneren en het een vorm geven die past bij het heden.

Wat herinner jij je hierdoor? Wie weet komt dit blog terecht bij iemand die zich wel geroepen voelt om deze herberg te beheren. Deel jij wat het bij je los maakt met ons?